நல்லா (நாலு நாலா) கெளப்புராய்ங்கடா பீதிய...

ஸ்ரீ ஸ்ரீ ஸ்ரீ ஏழுமலையான் துணை!

அன்பருக்கு புண்ணியம் கோடி மற்றும் நமஸ்காரங்கள்!

இதனைப்படிக்கும் அன்பர்களும் கீழே குறிப்பிடும் நால்வரும் மனதிற்கொள்ள வேண்டியது! இந்த பதிவினைப் படித்த நான்கு நாட்களுக்குள் அவர்களும் 'நாலு' என்ற தலைப்பு வரும்படி ஒரு பதிவினை போட வேண்டியது! தவறுபவர்கள் ஏழுமலையான் தரும் தண்டனைகளை சிரமேற்க வேண்டியது! இந்த பதிவினை படித்து அதன்படி நடக்காத ஒரு பதிவரது பிளாகர் அக்கவுண்டு தாமாகவே பதிவுகளை அழித்துவிட்டது. படித்துவிட்டு ஒரு + கூட போடாமல் சோம்பேறித்தனமாக இருந்த ஒருவரது பதிவுகளின் பின்னூட்டங்கள் அனைத்தும் ஒரே நாளில் கானாமல் போயிற்று! "இதெல்லாம் ஒரு விளையாட்டா?" என சலித்துக்கொண்ட ஒருவரது IP அட்ரஸ் "IP ஆராய்சியாளர்கள் சங்கத்"தின் தலவருக்கு தாமாகவே சென்று சேர்ந்தது! அதன் பிறகு யார் எந்த அல்ப பின்னூட்டங்கள் இட்டாலும் அந்த IPயே வந்ததும் குறிப்பிடத்தக்கது!

பதிவினை படிப்பவர்களுக்கு,

படித்த 1 நிமிடத்துக்குள் 10 பின்னூட்டங்களும் 10 +ம் அளிப்பவர்களுக்கு வலைப்பதிவின் சகலசவுகரியங்களும் வந்து சேரும். விசயமே இல்லாமல் அவர்களது பிளாக்கு தினம் ஒரு பதிவிடும் புண்ணியநிலை கிட்டும்! எப்பொழுதும் பதிவு மறுமொழி அளித்தவர் பட்டியலில் இருக்கும். பின்னூட்டம் வரவில்லையெனிலும் அதுவாகவே ஒரு 'test' பின்னூட்டம் இட்டு பட்டியலில் வரவைக்கும்! சைட்டு கவுண்ட்டர் ஒவ்வொரு வருகைக்கும் 100 என உயரும்! 5க்கு குறைவாக பின்னூட்டங்கள் இடுபவர்களது இடுகைகள் தாமாகவே அழியாது! பின்னூட்டமே இடாது படித்துமட்டும் செல்பவர்களுக்கு அவர்களது பெயரில் 'டோண்டுசாரி'ன் பதிவில் ஒரு பின்னூட்டம் இடப்படும்! இது எச்சரிக்கை! விளையாட்டாக எடுத்துக்கொள்ள வேண்டாம்! உங்கள் அனைவருக்கும் ஏழுமலையான் அருள் கிட்டுவதாக!!!

மீண்டும் ஸ்ரீ ஸ்ரீ ஸ்ரீ ஏழுமலையான் துணை!

* * *

விளையாட்டு போதுங்க!

தருமிசார் மற்றும் ராகவனுக்கு... என்னை 'டேஃக்'கியதற்கு நன்றி! தலைப்பு கொஞ்சம் மரியதைக்குறைவாக இருப்பதன் முழுப்பொறுப்பும் கைப்புள்ளையே சாரும்! எடுத்துக் கையாண்ட என்னை மன்னிக்க! மத்தவங்க சொல்லாதது எதையாவது சொல்லனும்னா எனக்கு தோணுனது இதுதான்!

வாழ்க்கையில்...

தவற விட்ட நான்கு தருணங்கள்:

1. என் அப்பாவை ஒரு முறையாவது கோவையில் இருந்து நான் வேலைசெய்யும் ஊருக்கு ஆகாயவிமானத்தில் கூட்டிச்சென்று என் அலுவலகத்தை(நான் தேய்க்கும் பெஞ்சைத்தவிர... ) சுற்றிக்காட்டியிருக்கலாம்! ஒரு தீபாவளிக்கு நான் வாங்கித்தந்த சட்டையை மூன்று நாளைக்கு மடிப்புகலையாமல் போட்டுத்திரிந்த என் அப்பாவுக்கு நான் சற்றேனும் வாழ்க்கையில் உருப்பட்டேன் என்ற என் பீத்தலை கேட்பதைவிட வேறு எதில் அதிகமான பெருமிதம் இருக்கக்கூடும்?!

2. என் முதல் சம்பளத்தில் என் அம்மாவுக்கு ஒரு புடவை வாங்கிக் கொடுத்திருக்கலாம்! நண்பர்களுடன் பீரு குடித்த சொகத்தில் சுத்தமாய் மறந்துபோன விசயமாக இருந்தாலும் இப்போது என்ன வருந்தின்னாலும் அந்த வாய்ப்பு வரவா போகிறது?

3. வயதாகி உடலுக்கு முடியாமல் வயிற்றை எக்கி விக்கிக்கொண்டு இருந்த ஜிம்மிக்கு ஒரு செல்ல உதைவிட்டுவிட்டு கிரிக்கெட் மேட்சுக்கு போகாமல் இருந்திருக்கலாம்! திரும்ப வருவதற்குள் இறந்துபோன ஜிம்மியுடன் கடைசி நேரத்தில் இல்லாமல் போனது இன்னொரு வருத்தம்.

4. என்னோடு என் கல்லூரி வாழ்க்கையில் எல்லா அலப்பரையிலும் பங்குபெற்ற இப்பொழுது ரிட்டையர்டாகி வீட்டின் ஓரத்தில் திறக்கப்பட காத்திருக்கும் தலைவர் சிலை மாதிரி கவர்போட்டு மூடி வைத்திருக்கும் என் அருமை புல்லட்டை எப்பொழுதும் என்னோடவே வைத்திருந்திருகலாம்!

தவிர்த்திருக்கக் கூடிய நான்கு செயல்கள்:

1. எட்டாப்பு படிக்கையில என் ஊரில் இருந்த போலியோ பாதிப்படைந்த என் சொந்தக்கார அண்ணன் உட்பட கூட்டளிக நான்கு பேருடன் டவுனுக்கு சினிமா சென்று திரும்பி வருகையில் பஸ்ஸிக்கு வைத்திருந்த காசில் வம்படியாக தீனிவாங்கி தின்றுவிட்டு 12கிமி நடந்தே ஊருக்கு வந்து சேராமல் இருந்திருக்கலாம்! எந்த படிப்பறிவும் இல்லாமல் சுயமாய் ரேடியோ அசெம்பிள் செய்யும் அளவுக்கு பட்டறிவை வைத்திருந்த அந்த அண்ணன் அதன்பிறகு அவ்வளவு தூரம் நடந்து வந்ததால் காய்ச்சல் வந்து அதன்பிறகு எழுந்திருக்கவே முடியாமல் உடல் நலம் குன்றி மற்றவருக்கு கொடுக்கும் கஷ்டங்களை தாங்க முடியாமல் ஒரு நாள் நன்பகலில் வயரில் தொங்கியதை நிகழ்வு நெஞ்சில் ஏற்படுத்திய ஆழமான வடுவை தவிர்த்திருக்கலாம்

2. +2 ல நல்ல மார்க்கு வாங்கிய மிதப்பில் என்ட்ரன்சு எக்சாமுக்கு படிக்காக கிரிக்கெட், கேரம்னு முழுநேர தொழிலாக திரிந்து அப்பறம் சீட்டு கிடைச்ச காலேஜுல படிச்சி கெடைச்ச வேலையை பார்த்துன்னு ஒரு குறிக்கோளே இல்லாமல் இருந்திருக்க வேண்டாம்! (ம்ம்ம்.. இன்னைக்கு என்ட்ரன்சு எக்சாம தூக்குன அம்மா அன்னைக்கு இருந்திருந்தா!! )

3. கல்லூரி இரண்டாம் ஆண்டு படிக்கும்போது ஒரு பஸ் பயணத்தில் வாழ்க்கையில் முதலும் கடைசியுமாக அருகில் நின்றிருந்த ஒரு கிராமத்துப்பெண்ணின் கால்களை முதலில் மெதுவாக உரசி பின்பு எதிர்ப்பு வராமல்போகவே தொடர்ந்து 5 நிமிடம் எதற்கென்றே தெரியாமல் உரசியிருக்க வேண்டாம்! அவள் இறங்கிச்செல்லும் போது கண்களில் நீர் முட்ட ஆயிரம் சாட்டைகளால் அடித்த வலியினைக்கொடுத்த எந்தவித எதிர்ப்புகளுமற்ற அந்த கையறுநிலை பார்வையினை வீசிச்செல்ல, நான் ஒரு வாளி நிறைய மலத்தை என்மீது கரைத்து ஊற்றினாற்போல கூனிக்குறுகி அன்றைக்கு முழுதும் விக்கித்துத் திரிந்திருக்க வேண்டாம்!

4. காதலை காமமென்றும், காமத்தை காதலென்றும் குழ்ப்(ம்)பிந்திரிந்த காலங்களில் என் காதலை ஒரு வறட்சியான மதியத்தில் புழுதி பறக்கும் பேருந்து நிறுத்தத்தில் அவள் வெய்யிலின் கசகசப்பிலும் நான் என் உணர்வுகளின் கசங்கள்களிலும் இருவருமே ஏதோ ஒரு அவஸ்தையின் பிடியில் இருந்த வேளையில் அவளுக்கு சொல்லியிருக்க வேண்டாம்! அதை அவள் ஒரு சிறு புன்னகையில் புறந்தள்ளி "என்னோட பஸ் வந்துருச்சி!" என திரும்பிப்பார்க்காமல் செல்ல நான் துருப்பிடித்த கம்பத்தில் கிறுக்குப்பிடித்தபடி சாயங்காலம் வரை சாய்ந்திருந்திருக்க வேண்டாம்!

மனசுக்கு திருப்தியாய் நடந்த நாலு விடயங்கள்:

1. என் தந்தைக்கு நடந்த சிறுநீரக மாற்று அறுவை சிகிச்சைக்கு சிறுநீரகம் அளித்தது. காவல் துறை அதிகாரியாக பரபரப்பான வாழ்க்கை வாழ்ந்த அவர் மரணத்தின் விளிம்பில் போராடிய வேதனையை தவிர்த்து கடைசி ஆறுமாதங்கள் நிம்மதியாக இருந்து போனதில் எனக்கொரு திருப்தி

2. என் படிப்பிற்கும் பதவிசுக்கும் மற்றும் மேலே சொன்ன காரணத்துக்காகவும் கல்யாணம் கட்டிக்க பெண்ணே கிடைக்காமல் அலைந்த நேரத்தில் நான் என் தந்தைக்கு செய்த அந்த ஒரே காரியத்திற்காக "நான் ரொம்ப நல்ல்ல்ல்ல்லவன்ன்ன்ன்!"னு என்னை நம்பி விரும்பிக் கட்டிக்கிட்ட என் மனைவி!

3. 30 வருடங்களில் நான் கற்றுக்கொள்ளாத வாழ்வின் அர்த்தங்களை சின்னதொரு மயக்கும் மந்திரப் புன்னகையுடன் ஒவ்வொரு அசைவிலும், மழலையிலும் எனக்கு சொல்லித்தரும் என் பெண்!

4. தோள் கொடுக்க, சண்டை போட, எந்த நேரத்திலும் பொங்கல் போட, அணைக்க, அடிக்க, கோவிச்சுக்க அப்பறம் பழம் விட்டுக்க எனக்கு இருக்கும் நண்பர்கள்.

பிடித்த உணவு வகைகள்:

மனைவி: பஜ்ஜி, போண்டான்னா லபக்கு லபக்குன்னு முழுங்குங்க. கீரை கொழம்பும் பீன்சு பொறியலும் அப்படியே இருக்கு! என்ன நாக்கோ?!

அம்மா: ஒரு 5 நிமிசம் அமைதியா ஒரு இடத்துல ஒக்கார்ந்து நிம்மதியா சாப்புட்டா என்னடா? என்னவோ ஜில்லா கலெட்டரு மாதிரி பறக்கர?! வெட்டியா சுத்தறத சோறு தின்னுட்டு சுத்துனா என்னவாம்?

நண்பர்கள்: நீயெல்லாம் மனுசனா? மசால் தோசை வாங்குனா மசாலை தூக்கி ஓரமா வைக்கற?! வெங்காய ஊத்தப்பத்துல வெங்காயத்த தனியா பொறுக்கற? சும்மா தொட்டுப்பாக்கறதுக்கு 8 ஐட்டத்த ஆர்டரு பண்ணற? சும்மா நக்கிப்பாக்கறதுக்கு ஏண்டா காசை வேஸ்ட் பண்ணற?

நண்பர்கள் (During Water Sports): இங்க பாருடா! தண்ணீ அடிக்கறதுன்னா அடி! இல்லையா அப்படி போய் சும்மா ஒக்காரு! அதைவிட்டுட்டு வாங்கி வைச்சிருக்கற சைடு டிஷ்சையெல்லாம் பன்னி மாதிரி மொச்சுக்கு மொச்சுக்கு தின்னுகிட்டு இருந்தன்னா அடிபடுவ மவனே..!

நீங்களே முடிவு செஞ்சுக்கங்க...!

பார்க்க / போக விரும்பும் இடங்கள்:

1. தாஜ்மஹால். மீண்டும் ஒரு முறை. வாழ்வில் எத்தனை முறை வேண்டுமானாலும்! அசரவைக்கும் அழகுக்காக...

2. தென்னாப்ரிக்கா காடுகள்: அடந்த ஏகாந்த காட்டுக்குள்ள செல்லு, டிவி, நெட்டு, மீட்டிங்குன்னு எந்த மினி இம்சைகளும் இல்லாம கையில நாலு புத்தங்களோடயும்(எதுவா வேணா இருக்கலாம்! டெலிபோன் டைரெக்டரி தவிர...) ஒரு கேமராவோடவும் ஒரு பெரிய மரத்துமேல பட்டரைய போட்டுக்கிட்டு ஒரு மாசம் இருக்கனும்! அதுக்கும் மேல சக மனுசங்களை நோண்டலைனா எனக்கு முடியாது! அதனால ஒரே மாசம் போதும்

3. வடசென்னை: இங்கனயும் ஒரு மாசம். அந்த மக்களோட கையில எந்த பொருளும் இல்லாம கேரம்போர்டு விளையாடிக்கிட்டு பேசிக்கிட்டு இருக்கனும்!

4. கீழ்பாக்கம் மருத்துவமனை: ஒரு 6 மாசத்துக்காவது நோயாளிங்க கூட இருக்கற மாதிரி வேலை பார்க்கனும்னு ஆசை! (இதான் சாக்குன்னு அண்ணனுக்கு அங்க அட்மிசன் போட்டுறாதிகப்பு!!! )

மனசுக்கு பிடிச்சு செய்யற நாலு வேலைகள்:

1. பதிவுக போடறது/படிக்கறது

2. தனிமையில ஒக்கார்ந்துக்கிட்டு ஓடாத பாடாவதி படங்களை ஆழ்ந்த யோசனையோட அதன் காமிரா, காட்சியமைப்பு, வசனம், பின்னணி இசைன்னு மனசுக்குள்ள பிரிச்சு மேய்ஞ்சபடி பார்க்கறது

3. மத்தியான வேளையில ஃபுல் மீல்ஸுக்கப்பறம் ஹைலி-கான்வர்சேசனல் இங்கிலீசு படங்களை புரிஞ்சும் புரியாதபடி அரைதூக்கத்தில் பார்ப்பது

4. வாய்ப்பு கிடைச்சா இப்பவும் TT/Cricket/Badmittonன்னு விளையாடறது (Cricket Match பார்க்க பிடிக்கவே பிடிக்காது!)

போதுங்க! சுயபுராணம் ஓவரா இருக்கு! இந்த TAG வெளையாட்டே அறிஞ்சுக்க விரும்பற ஒருத்தரை பத்தி தெரிஞ்சுக்கறதுக்கு ஒரு வழிங்கறதால என்னோட விருப்பம் என்னன்னா( கட்டாயம் இல்லைங்ங்.... விருப்பப்பட்டா எழுதுங்கப்பு...)

1. தங்கமணி ( அவரு பதிவுகளை பட்டிக்கும் போதெல்லாம் நான் நனவுலகுக்கு மீண்டுவர ரொம்பநேரம் ஆகறதால... இந்த பட்டிக்காட்டான் முட்டாய் கடையை பார்த்தாப்புல தான் நான் அவர் பதிவுகளை, மிக நளினமான அவரது தமிழ்நடையை படிக்கறதே!! )

2. வசந்தன் - புலம் பெயர்ந்து வாழும் ஒரு தமிழனைப்பற்றி அறிந்துகொள்ள

3. அப்டிபோடு மரம் - அக்கா கையில வீச்சருவா ஒன்னுதான் இருக்காது! எழுத்துல அம்புட்டு தில்லு! அது அரசியல்னாலும் சரி! ஊரு பக்க கொசுவத்தி பதிவுகன்னாலுஞ்சேரி... மண் மணக்கும்!

4. சுதர்சன் கோபால் - நேரில் சந்தித்ததாலும் இந்தக்கால இளவட்ட பயக வாழ்க்கை முறையை அறிந்துகொள்ளவும்! :)

பின்னூட்டநாயகியின் பெங்களூரு விஜயம்!

வாலிப வயோதிக வலைப்பதிவர்களுக்கு...

அகில உலக ப்லாகர்ஸ் அங்கீகாரம் பெற்ற தமிழ்ப்பதிவுகளின் சட்டதிட்டங்களுக்கு உட்பட்ட ஒரே ஸ்தாபனமான 'துளசிதளம்' வலைப்பதிவர் வைத்தியசாலையின் முதன்மை பதிவரான பின்னூட்ட பிதாமகள் திருமதி. துளசி கோபால் அவர்கள் 14-02-2006 அன்று பெங்களூரு விஜயம்! (சாம்ராட் ஹோட்டல், நடராஜா தியேட்டர் எதிரில்)

வைத்தியர் குழு:



பின்னூட்டக்கலையை இந்த உலகிற்கு முதன்முதலில் தோற்றுவித்து பெரும்பான்மை வலைப்பதிவர்களுக்கு வாழ்வளித்த முதன்மை மருத்துவர் துளசியக்கா








பொறுமையின் சிகரம் விருந்தோம்பல் நாயகர் கோபால் அண்ணா!








முதன்மை கம்பவுண்டர் நாட்டியசிகிச்சை ஸ்பெசலிஸ்ட் யானையார்








புன்சிரிப்பு சித்தர் மருத்துவமாமணி பூனைக்குட்டியார்





உங்கள் பதிவுகளுக்கு பின்னூட்டங்கள் பெருக! வாசகர் வருகையை அதிகரிக்க!! 15 நாட்களில் வித்தியாசம் தெரிய!!!

தரமான ஆழமான பதிவுகளை போடவேண்டியதில்லை. படம் போட்டே பதிவுகளை நிரப்பவேண்டியதில்லை. அங்க இங்க அப்படி இப்படி சொன்னதென விளக்கப்பதிவுகள் தேவையில்லை. சுடச்சுட செய்தியென நியூஸ்பேப்பரை cut/paste செய்யவேண்டியதில்லை. "குஷ்புவின் கூந்தலும் எங்கள் வீட்டு ஷாம்புவும்" "தயிர்வடையின் பிறழ்வும் காராபூந்தியின் மறுப்பும்" என்பது போன்ற அதிநவீன தலைப்புகள் தேவையில்லை! அக்கா அவர்களது "பின்னூட்ட ஊக்கச் சிகிச்சை" ஒன்றே போதும்! 15தே திகதிகளில் உங்கள் வலைப்பக்கம் பின்னூட்டங்களால் நிரம்புவதை நேரடியாகக்காணலாம்! பலனில்லையெனில் பேமெண்ட் வாபஸ்! 100% காரண்டி!!!

தினம் ஒரு பதிவு போடாவிட்டால் கைகள் நடுங்குதல், பின்னூட்டங்களை படிக்க பயப்படுதல், அடுத்தவர் பதிவில் அனானியாக அல்பமாய் திட்டுதல், காலை எழுந்ததும் தமிழ்மணத்தில் முழித்தல், அரைத்தூக்கத்தில் பின்னூட்டங்களை மாற்றியிடல், பதிவிட்டு 1 மணி நேரமாகியும் பின்னூட்டம் வராமல் திகிலடைதல், ஆபீஸ் கணினியில் Alt+Tab ம், வீட்டுக்கணினியில் F5 பட்டன்களும் தேய்ந்திருத்தல், விளக்கப்பதிவென வெளங்காப்பதிவிடல், IP அட்ரசை அடிவரை தோண்டுதல், பார்க்குமிடமெல்லாம் +/- தேடுதல் போன்ற அனைத்து வியாதிகளுக்கும் மேலும் பதிவுகளைப் படிக்கும்போதே ஏற்படும் மடக்கிட்டானோ என்ற வயிறு கலக்கும் பயம், தெரிஞ்சிருக்குமோ என்ற வெட்கம், கண்டுபிடிச்சுட்டாங்களோ என கூனிக்குறுகும் அவமானம், கேட்டுட்டானே என தலைக்கேறும் கோபம், ஒத்துக்கவே மாட்டேங்கறானே என வரும் வெறுப்பு, சொன்னதை மாத்தி சொல்லறானே என மூக்கு நுனியில் எரிச்சல், அடக்கமாட்டாமல் வரும் அகப்பாவச் சிரிப்பு போன்ற நவரச தொந்தரவுகளுக்கும் நிரந்தர தீர்வு!!!

துளசிதளம் என்ற முகவரிக்கு கீழ்க்கண்டவாறு பின்னூட்டங்களையும் + குத்துக்களையும் இட்டு அற்புத சிகிச்சையை ஆனந்தத்துடன் பெறலாம்.

Gruop A சூப்பர் ஸ்பெசல் சிகிச்சை : 25 பின்னூட்டங்களும் 10 + குத்துக்களும் ( ஒரே நாளில் தீர்வு )

Group B ஸ்பெசல் சிகிச்சை: 10 பின்னூட்டங்களும் 5 + குத்துக்களும் ( 15 நாட்களில் தீர்வு )

Group C சிறப்பு சிகிச்சை: 5 பின்னூட்டங்களும் 1 + குத்தும் ( கஞ்சப்பிசினாறி!!! உனக்கெல்லாம் சிகிச்சை தேவையா? ஓடீரு!!! )

இந்த வருட சுற்றுப்பயண விபரம்:

போடி விஜயம்: இந்த மாதம் 3வது வாரம்
சென்னை விஜயம்: 12ம் தேதி
மீண்டும் சென்னை விஜயம்: 16ம் தேதி
நியூசிலாந்து விஜயம்: மாதக்கடைசி

அடுத்தமாதத்தில் இருந்து துளசிதளத்தில் இந்தியப்பயணம்-தினமொரு பதிவுகள்!! காணத்தவறாதீர்!!!

* * *

ஆமாங்க துளசியக்காவையும் கோபால் சாரையும் பெங்களூரில் சந்தித்தோம்! அவங்களோட மின்னல்வேக சுற்றுப்பயணத்தில் சென்னையை முடித்துக்கொண்டு 14தேதி பெங்களூர் வந்திருந்தார்கள். ராகவன் மற்றும் சுதர்சன் கோபால் ஆகிய இருவருடன் சேர்ந்து நீண்ண்ண்டதொரு கலந்துரையாடல்! மரத்தடி நண்பர்களை பார்த்துவிட்டு வந்த அவர்களை இரவு 8:30 மணிக்கு பிடித்து ராவ ஆரம்பித்தோம்! 11 மணி வரைக்கும் விடவில்லை! துளசியக்கா/கோபால் சார் இனிய வாழ்வின் ரகசியம் ஒரே காரணமாகத்தான் இருக்க முடியும்!!! சிரிப்பு.. சிரிப்பு..சிரிப்பு... கோபால் சாருக்கு எதையும் தாங்கும் இதயம்! எங்களது ரம்பத்தை கடைசிவரை புன்னகையிலேயே சாமாளித்தார்! பெரும்பாலும் அனைத்து பதிவுகளையும் படித்திருக்கிறார்! நல்லதொரு பொங்கல் அன்று!!

வலை ஒரு மாய உலகம் தாங்க! பதிவுல இருக்கற படத்துல 11வது 'பி' பிரிவு மாணவன் போல பால்வடியும் முகத்துடன் இருக்கும் ராகவன், இப்போது பெங்களூரின் முதன்மைத்தகுதி வாய்ந்த பிரமச்சாரி! Valentine Day அன்னைக்கு மயிலாரை வெவரமாக கழற்றிவிட்டுவிட்டு தனியாக பெங்களூரில் நூல்விட்டு டீல் போட்டுக்கொண்டு இருந்தவரை அழைத்துக்கொண்டு போகவேண்டியதாகிவிட்டது! சரி விடுங்க!! பல் இருக்கறவன் என்னைக்கு வேணும்னாலும் பட்டாணி கடிக்கலாம்!!!

சின்ரெல்லாக்களின் சோகத்தினை அழுத்தமாக எழுதும் சுதர்சன் கோபால் 40+ நினைத்துக்கொண்டு போனால் அங்கே 'வாலிப வயசி'ல் 23ல் ஒருத்தர்! தீர்க்கமாக பேசுகிறார். நிறைய படிக்கிறார். அன்னைக்குன்னு பார்த்து கண்வலின்னு நைட்டு 11 மணிவரை Ray-Ban போட்டுக்கொண்டே சுற்றுகிறார்! அவரை Drop செய்தபோது 'Take Care' என்று சொன்னதை மிகச்சரியாகப் புரிந்துகொண்டு ரஸ்யாவின் 'நாட்டுவைத்தி'ய மருந்தினை உட்கொண்டுவிட்டு கண்வலி(!?) சரியாகிவிட்டதென கூறுகிறார்! மொத்தத்தில் இவ்வளவு நாள் தமிழ்பதிவுகளில் பங்கேற்றும் தெளிவாக இருக்கிறார்!!!

கோபால் சாருக்கு மன உறுதியும் கழுத்தில் வலிமையும் மிக மிக அதிகம்! நாங்கள் இத்தனை பட்டரை போட்ட பிறகும் விடைபெறும் பொழுது நியூசிலாந்து வரும்படி அன்போடு அழைத்தார். நாங்களும் தற்போதைய ஜெட் மற்றும் டெக்கானின் போட்டியை மனதில்கொண்டு எப்படியும் அடுத்தவருடம் நியூசிலாந்துக்கு ரிடர்ன் டிக்கட்டு ரூ.148.95 ஆக வாய்ப்புகள் இருப்பதால் அவசியம் வருவதாக வாக்களித்து விடைபெற்றோம்!

* * *

தமிழர்கள் நான்குபேர் சந்திட்டு விட்டு பொரளி பேசாமல் இருந்து தமிழ்க் கலாச்சாரத்தினை காப்பாற்றமுடியாத அவலநிலைக்கு ஆளாக்க விரும்பாமல் நாங்களும் கடமையாற்றினோம்! எனவே உங்களே உங்களுக்காக எங்கள் ரம்பத்தில் சிக்கிய சில கிசுகிசுக்கள்

1. icarus என்பதன் பின்னிருக்கும் ரகசியம் என்ன?
2. மழை ஸ்ரேயாவை ஏன் சில நாட்களாக பதிவுகளின் பக்கம் காணவில்லை?
3. தேந்துளி அவர்கள் பிரதி ஞாயிறு மறக்காமல் செய்யும் காரியமென்ன?
4. துளசியக்கா பதிவில் கண்ட கிழிந்த டயர் புகைப்படத்தின் புலன் விசாரணை ரிப்போர்ட் என்ன?
5. இளவஞ்சியின் என்றும் மாறா சிகையலங்கரத்தின் மர்மம்?!
6. நாகரீகப்பெண்களின் பால் குழப்பம்?
7. ரஸ்யாக்காரரின் அடுப்படி ரகசியங்கள்?
8. நியூசிலாந்து பூனைகளின் தங்கும் இடங்கள்!?
9. பின்னூட்டதிற்கு பின்னூட்டதிற்கு பின்னூட்டம் வாங்கும் தொழில் ரகசியம்?
10. 50, 000 கலர் புடவையில் துளசியக்காவிற்கு பிடிக்காத கலர்!?

மேற்படி கிசுகிசுக்களின் மேலதிகத்தகவல்கள் வேண்டுவோரும் குலுக்கல் முறையில் கீழ்க்கண்ட பரிசுகளை வெல்ல விரும்புவோரும் (தேர்ந்தெடுத்த பொருளின் அருகிலுள்ள கட்டத்தில் டிக் செய்கசுயவிலாசமிட்ட 5ரூபாய் ஸ்டாம்பு ஒட்டிய கவருடன் ரூ. 250 DD உடன் எழுதவேண்டிய முகவரி:

டுபாக்கூர் ட்ரேடர்ஸ்,
2வது மெயின், 2 1/2வது குறுக்கு,
கயா-657832

பரிசு 1: ஒரு டயலுடனும் இரண்டு முட்களுடனும் சிறப்பாக ஒரு நாளைக்கு இருமுறை துல்லியமாக நேரம் காட்டும் ஸ்பெசல் வாட்சு

பரிசு 2: 8 in 1 ஸ்பெசல் ரேடியோ (ரேடியோ, டேப், வாட்ச், டூத்பிரஸ், முகக்கண்ணாடி, பேனா, தோசைக்கை, தீப்பெட்டி அனைத்தும் அடங்கியது )

பரிசு 3: Auto Blogger - அனைத்து பதிவுகளையும் படித்து முக்கியமில்லாத விசயங்களை கண்டுபிடித்து கேள்விகளாக மாற்றி சொந்த பிளாகாக போடும் கருவி! இப்போதைய டிமாண்டு உச்சத்தில் இருப்பதால் பரிசு விழுந்தாலும் 6 மாதம் காத்திருத்தலை தவிர்க்க ரூ.1000 DD அனுப்புக!!!

ஹிஹி...

வாசகர் கடிதம் - முகமூடி, சின்னவன் மற்றும் டோண்டுவுக்கு...

உங்களுக்கு என் மனம் திறந்த மடல் என்றுதான் ஆரம்பிப்பதாக இருந்தேன். ஆனால் குமுதம், விகடனில் வரும் "மனம்திறந்த" மடல்களை நீங்கள் படித்திருக்கக்கூடும் என்பதால் ஆரம்பமே சிரிப்பாய் போகாமலிருக்க இதை உங்கள் பதிவுகளை அடிக்கடி படிக்கும் ஒரு வாசகனின் கடிதமாகவே ஆரம்பிக்கிறேன். மேலும் தற்போதய கடிதப்பதிவுகளின் ட்ரெண்டாகவும் இருக்க இப்படி...

தருமிசார் அவர்களின் பதிவில் (http://dharumi.weblogs.us/2006/01/30/171) நான் இட்ட பின்னூட்டத்திற்கான இப்பதிலை நேரமின்மையின் காரணமாக தாமதமாக தருவதற்கு மன்னிக்க...

முகமூடி,


சென்றவாரம் இங்கு மிகப்பெரியதாக ஆக்கப்பட்ட ஒரு விதயத்தைப்பற்றிய உங்களுடைய ஆக்கப்பூர்வமான முந்தய பதிவுகளை படித்தவன் நான்! விசயமுள்ள பதிவுகளை படிக்கும்போது அந்த விடயத்தைப்பற்றிய நமது கருத்துக்கள் மாறுவது இயல்புதான்! அதுபோக வலைப்பதியும் பலருக்கும் இந்த விடயத்தை பற்றி இருந்த ஒத்த கருத்தை உங்களது பதிவிலும் இருத்தது கண்டு எனக்கும் மகிழ்ச்சி..

"மற்றவர் வருந்த வேண்டும் என்பதுதான் எதிராளியின் குறிக்கோள் என்றால், எதிராளிக்கு வெற்றியை கொடுக்காதீர்கள். இந்த சம்பவத்தை பற்றி சிறிதும் கண்டுகொள்ளாதீர்கள். பல நாள் திருடன் ஒரு நாள் அகப்பட்டே தீர வேண்டும்... கவலை விடுங்கள்."

தெளிவான முறையில் இங்கு எழுதப்படும் பதிவுகளை படிக்கும்பொழுது என்போன்ற வாசகர்களுக்கு புதிய கருத்துக்களும் அதைப்பற்றிய எண்ணங்களில் மாறுதல்களும் ஏற்படுகின்றன. இங்கு நல்லமுறையில் வாதம் செய்து யாராலும் யாருடைய கருத்துக்களை மாற்றமுடியாது என்று சொல்லப்படுவது சரியல்ல. வாதத்தில் ஈடுபடுபவர்களுக்கு வேண்டுமானால் இதனை ஒத்துக்கொள்வதில் தயக்கமும் ஈகோவும் இருக்கலாம்! படிக்கும் என்னைப் போன்றவர்களுக்கல்ல... குழலி மற்றும் உங்களுடைய பதிவுகளின்மூலம் என்னுடைய எத்தனையோ எண்ணங்கள் மாறியுள்ளன. இப்பொதெல்லாம் "பாமாக"வா அது இப்படித்தான் என்று வாழைமட்டை போன்ற கருத்துக்களை நான் பேசுவதில்லை! அதுபோலவே அதன் வன்முறைகளின் நேரடி சாட்சியங்களை படித்தபின்பு அதை மக்களை உயர்த்தத்துடிக்கும் ஒரு கட்சியாகவும் பார்ப்பதில்லை! பதிவுகளை படிப்பதின் விளைவுகளை சொல்வதற்காக இதனைச்சொல்கிறேன்.

திரு. டோண்டு அவர்களின் பதிவிலும் உங்களுடைய மேற்கூறிய கருத்தைத்தான் பலரும் கூறியிருந்தார்கள். வாதங்களின் போக்கிற்கேற்ப சில வார்த்தை மீறல்களும் அதில் இருந்தது உண்மை. ஆனால் அனைவரும் அங்கே அவருக்கு அழுத்தமாகக்கூறியது மேலேயுள்ள கருத்துதான்! உங்களது சமீபத்திய பதிவான "புனுகு பூசாத நீதிபத்திகள்" பதிவில் அப்டிப்போடு (உங்களது மே மாத பதிவிலிருந்து சொன்னதை எடுத்து இடுகிறார் என்றால் அவரும் உங்களுடைய பதிவுகளை நீண்டநாளாக படிப்பவராகத்தான் இருக்க வேண்டும்! ) இதே கருத்தைதான் பின்னூட்டமாக இட்டிருந்தார். அவருக்கு நீங்கள் உங்கள் கருத்து ஏன் இப்போது மாறியுள்ளது என்பதை சொல்லியிருக்கலாம். "அலுப்பு" என்றீர்! சரி அது உங்கள் விருப்பம். ஆனால் அதன் பின்பு "நீ ஒரு பின்னூட்டத்திற்தே ஓடுனயே! தினமும் அதை பார்க்கும் எங்களுக்கு எப்படி இருக்கும்?" என்றொரு கேள்வி! இதுபோல சொல்லாடலில் சுயஇன்பம் காணும் வாதங்களை எழுதுவதற்கு நீங்கள் தேவையா?! உங்கள் கருத்தினை சரியென நினைத்திருக்கும் என்போன்ற வாசகர்களுக்கு இதனைப்படித்தால் எப்படி இருக்கும்? உங்களது இந்த கருத்தில் இப்போது என்ன மாற்றம் என்பதை நாங்கள் தெரிந்துகொள்ளக்கூடாதா இல்லை நாளாக கருத்தினை மாற்றிக்கொள்வதை வெளியே சொல்வது இழுக்கா? உங்களது கருத்தில் மாற்றமில்லையெனில் அதை அழுத்தமாக டோண்டுவிற்கு சொல்லியிருக்கலாமே? அவருக்கு தன்மையாக "இதைப்பற்றி பேசாமலிருப்பது நல்லது" என சொல்ல முடிந்த உங்களால் ஏன் அதே தன்மையுடன் உங்கள் கருத்தினை சுட்டிக்காட்டிய அப்டிப்போடுவிற்கு சொல்லமுடியவில்லை? உங்கள் பதிவினை படிக்கும் அனைவரும் ஒவ்வொரு மனநிலையில் கேள்விகளை கேட்கிறார்கள். வார்த்தைகள் சில மீறியிருக்கலாம். ஆனால் உங்கள் கருத்தில் உங்களுக்கு உறுதியெனில் பதில் சொல்லும்போது ஆளுக்கேற்றவகையில் ஏன் தொனி மாறுகிறது? ஆட்களைப்பொருத்து அலுப்பு மாறும் என்கிறீர்கள்! ஏற்றுக்கொள்கிறேன். ஆட்களைப்பொருத்து கருத்து மாறக்கூடாதல்லவா?

காணாமல்போகும் உங்களுடைய பதிவுகளைப்பற்றிய எனது கருத்தும் இதுதான்! டீவி சீரியல்களில் அடிக்கடி ஆளை மாற்றுகிறார்கள். சண்டையெனில் படத்திற்கு ஒரு மாலை போட்டு அந்த கேரக்டரையே காணாமலடித்துவிடுகிறார்கள். அதுபோலவா இது? உங்களுடைய ஒரு பதிவு திடீரென காணாமல் போகிறதெனில் அதனை நாங்கள் எப்படி எடுத்துக்கொள்வது? உங்கள் கருத்து மாறிவிட்டது என்றா இல்லை அவசரத்தில் எழுதியதை திருத்திக்கொள்கிறீர் என்றா? சீரியல் போல போட்டோவுக்கு மாலை போட்டு முடிக்க வேண்டாம்! இப்போது திருமாவின் பதிவினைப்போல என்போன்ற வாசகர்களுக்கு நீக்கியதற்கான காரணத்தை சொல்லலாமல்லவா? "கக்கூசு கிளினரின் வாக்குமூலத்"தில் அவரது தொழில் கழிவரை சுத்தம் செய்வது இல்லை என்ற என்னுடைய தகவல் தவறாதது எனில் என் மனப்பூர்வ மன்னிப்பை இங்கே கேட்டுக்கொள்கிறேன்! ஆனால் "கக்கூசு கிளினர்" என்ற சொற்களில் தொக்கிநிற்கும் தொனி என்ன என்பதனை படிப்பவர் அனைவரும் உணராமலா இருப்பர்? அந்த பதிவினை நீங்கள் நீக்கியது இந்த காரணத்தினாலா?!

கடைசியாக ஒன்று! உங்களுக்கு என்போன்ற வாசகர்கள் 86 ஓட்டுகள்(தேர்தல் முடிந்து முடிவுகளும் வந்துவிட்ட நிலையில் நான் யாருக்கு ஓட்டுபோட்டேன் என சொல்வதில் எனக்கெந்த தயக்கமும் இல்லை) போட்டிருக்கிறோம் என்றால் அது உங்களது பதிவில் இருக்கும் நம்பகத்தன்மைக்கும் ஒரு கருத்தினை அழுத்தமாக எழுதும் தெளிவிற்காகவும் இருக்கலாம்! ஆனால் கண்டிப்பாக வெட்டியும், ஒட்டியும், வார்த்தை விளையாட்டு வாதத்திற்காகவும் மட்டும் இருக்க முடியாது என்பது என் எண்ணம்! இந்த நம்பகத்தன்மையே என்போன்ற வாசகர்களின் எதிர்பார்ப்பாகவும் இருக்கும் என்பதனையும் சொல்லிக்கொள்கிறேன்! தருமி சார் சொன்னதும் உங்களுடைய இந்த உயரிய இடத்தைப் பற்றித்தான்! மற்றபடி எப்படி என்ன எழுதுவது என்பது உங்கள் விருப்பம்!

சின்னவரே!


போட்டுத்தாக்கும் உங்கள் பதிவுகளின் நீண்டநாள் வாசகன் என்ற முறையில் இந்த கடிதம்! உங்கள் பதிவுகளின் தலைப்பைக் கண்டவுடன் என் மூளை சுறுசுறுப்படையும்(இருக்கா? என கேக்காதீக...) எந்த பதிவிற்கு இவரு வேட்டு வைக்கறாரு என்று யோசித்துக்கொண்டே உங்கள் பதிவினை படிப்பது ஒரு சுகம்! அப்பறம் போட்டுத்தாக்கிய பதிவினை ஒரு பார்வை பார்த்துவிட்டு மீண்டும் ஒருமுறை உங்கள் பதிவினை படிப்பது இன்னொரு சுகம்! போட்டுத்தாக்கறதுல "என்னமா யோசிக்கறான்யா இந்த ஆளு" என முகத்தில் ஒரு புன்முறுவலுடன் உங்கள் பதிவுகளை படித்துத்தான் எனக்கு பழக்கம்! ஆனால் உங்களது தங்கச்சியை நாய் கடித்த பதிவினை அவ்வாறு படிக்க முடியவில்லை! அதிலிருந்த வார்த்தை பிரயோகங்கள் அப்படி! இராமனாதன் கூட இதனை குறிப்பிட்டிருந்தார். நீங்கள் போட்டுத்தாக்கும் பதிவுகள் எப்படியோ இருந்துவிட்டு போகட்டும்! ஆனால் அதனையே நீங்களும் செய்ய வேண்டுமா என்ன? புன்னகைக்கு மாறாக மனதில் முதலில் எழுந்தது அருவருப்பு! என்ன செய்ய? உங்களுக்கு என்போன்ற வீக்கான மனம் கொண்ட வாசகர்களும் இருக்கிறோம்! மற்றவர் மனதை நோகச்செய்யும் அங்கதம் எழுத ஆட்கள் இருக்கிறார்கள்! அதனை உங்களிடம் இருந்து என் போன்ற வாசகர்கள் எதிர்பார்க்கவில்லை என்பதை சொல்லிக்கொள்கிறேன்! அதுபோக போட்டுத்தாக்கும் பதிவுகளையே இவ்வளவு அருமையாக எழுதும் நீங்கள் உங்கள் ஒரிஜினல் பதிவுகளில் எப்படியெல்லாம் கலக்குவீர்கள் என்பதில் சந்தேகத்திற்கே இடமில்லை! என்னுடைய நீண்டநாள் ஆதங்கம் இது! "நீங்கள் யாராக இருந்தாலும்!" :)

டோண்டு சார்,

என்னைப்போன்ற உங்கள் வாசகர்கள் உங்கள் பதிவுகளை தவறாமல் படித்தாலும் இப்போதெல்லாம் உங்களுக்கு பின்னூட்டமிட பயப்படுவதும், நீங்கள் உங்கள் தர்க்கசாஸ்திரத்தை ஆரம்பித்தீர்கள் என்றால் தலைதெறிக்க ஏன் ஓடுகிறோம் என்பதற்குமான விடை உங்களுடைய இந்த பதிவிலேயே (http://dondu.blogspot.com/2005/12/blog-post_04.html என்னைப் புரட்டிப்போட்ட அந்த ஞாயிற்றுக் கிழமை) உங்களுக்கு கிடைக்கலாம்! உங்களுடைய வாழ்க்கையை புரட்டிப்போடும் இன்னுமொரு ஞாயிருக்காக காத்திருக்கும் உங்கள் வாசகன்!

அம்புட்டுத்தேன்!

கடைசியாக.... வெட்டியும், ஒட்டியும், இப்படியும் அப்படியுமாக ஆயிரம் கேள்விகள் கேட்பதற்கு உங்களுக்கு திறமை இருக்கலாம்! அதற்கான பதிலை உங்களளவுக்கு திறம்படச்சொல்வதில் எங்களுக்கு அதே திறமையில்லாமல் இருக்கலாம்! ஆனால் உங்களது எழுத்தின் நம்பகத்தன்மையினை என்போன்ற வாசகர்களின் மனதில் கேள்விக்குறியாகும் அபாயம் இருப்பதினை நீங்கள் தடுக்கமுடியாதல்லவா? உங்கள் பதிவுகளில் என்ன எப்படி எழுதுவது என்பது உங்கள் விருப்பம்! உங்களுடைய நெடுநாளைய வாசகன் என்றமுறையில் என்னுடைய ஆதங்கத்தினை இங்கே பதிவு செய்யவேண்டுமென்பது என் விருப்பம்!

மீண்டும் அவ்வளவே!