கருத்து சுதந்திரம்னா என்னாண்ணே?

அப்பாவி: கருத்து சுதந்திரம்னா என்னாண்ணே?

அறிவுப்பசி அண்ணாசாமி: சோக்கா கேட்ட அப்பாவி.. பாயிண்டு பாயிண்டா சொல்லறேன் கேட்டுக்க...

1. "அதுவா? எனக்கு பிடிச்ச கருத்தை சொல்லறதுக்கு உனக்கு முழுசுதந்திரம் இருக்குன்னு அர்த்தம்" அப்படின்னு எழுதிவச்சிகிட்டு, F9/11 படம் எடுத்தவரு அது அவரோட சொந்தபடத்துல சொன்ன சொந்த கருத்துக்கள் அப்படிங்கறதை விட்டுட்டு என்னமோ புஷ்சு வீட்டு வரவேற்பறைல கக்கா போயிட்டு சும்மா வந்துட்ட மாதிரி சொல்லறதுதான் கருத்துச்சுதந்திரம்னு நம்பவைக்கறது! நாம நகைச்சுவையா பத்தி பத்தியா எழுதினாலும் அது மத்தவங்களுக்கு நகைச்சுவைதான்னும் அதுக்கு மத்தவங்க யாராவது கருத்து சொன்னா ஒடனே நகைச்சுவை முகத்தை கலைச்சுட்டு சீரியசா அதுபத்தி விவாதிக்கனும்னு நம்பறது. அதையே ஒருத்தரு "இந்த நகைச்சுவை மூன்றாம் தரமா இருக்கு! " அப்படின்னு ஒரு கருத்தை சொன்னா "இதையெல்லாம் நகைச்சுவை இல்லைன்னு சொன்னா உனக்கு மூளைக்கோளாரு! " அப்படின்னு பின்னூட்டம் வந்தாலும் ஒன்னும் சொல்லாம அதை அப்படியே வச்சிருக்கறது!

2. சேரும்போது மட்டும் நாம எழுதறது நாலு பேரு கவனத்துக்கு போகனும்ற "தெளிவான" நோக்கத்தோட தமிழ்மணத்துல சேர்ந்துட்டு, அவங்க ஏதாவது சட்டதிட்டம்னு கொண்டுவந்து இந்த விதிகளின் படிதான் இங்க உனக்கு இடம்னு சொன்னா உடனே "ஐயையோ! என் எழுத்து சுதந்திரம் போச்சே! " அப்படின்னு என்னவோ weblog account டையே முடக்கி வைச்சாப்படி "தெளிவில்"லாம கூவறது.

3. இருக்கறவரைக்கும் சகட்டுமேனிக்கு எல்லா பதிவுகளையும் போட்டு தாக்கிட்டு அதுக்கு எப்பவும் போல வழக்கமான பின்னூட்டங்களான " அண்ணே.. கலக்கீட்டிங்க...", "பின் முதுகை சொரிஞ்சிட்டீங்க", "மூக்கை நோண்டிட்டீங்க"ன்னு வர்ற நாலஞ்சு பின்னூட்டங்களை வச்சிகிட்டு "பாருங்க.. நான் யாரும் வருத்தப்படறமாதிரி எங்கயும் எழுதலை"ன்னு தன்னிலை விளக்கமும் குடுத்துக்கிட்டு, விலக்கிவைச்சப்பறம் "அங்கதம்"னா என்ன அப்படின்னு விளக்கமா எல்லாருக்கும் சொல்லித்தர்றது...

4. அந்த " அண்ணே.. கலக்கீட்டிங்க..." பின்னூட்டத்தையும் அனானிமசா இவ்வளவு நாள் போட்டுட்டு, அங்க பொலம்பற பதிவுலயும் போய், "நீங்க ஒன்னும் கவலைப்படாதிங்கண்ணே! உங்களுக்காக நான் ஒரு திரட்டி ஆரம்பிக்கறேன்"னு அனானிமசாவே பின்னூட்டம் போட்டு அங்கதம் சொல்லித்தந்த அண்ணன் புண்ணுலயே அங்குசம் பாய்ச்சி தமாசு பன்னறது.

5. எழுதற வரைக்கும் எந்த வரைமுறையும் இல்லாம "அமெரிக்காவுல அப்பிடி சுதந்திரமா எழுதறாங்கோ.." "சப்பானுல இப்படி அளவுகோலே கிடையாது", "உகாண்டால பேனாவுக்கு தடையே கிடையாது"ன்னு கூவிட்டு "நாம எழுதறதுக்கு என்ன அளவுகோல்?" அப்படின்ற கேள்வியே நெனப்புல வராம அம்மா, அக்கா, சாதி, மதம்னு அத்தனையும் இழுத்துப்போட்டு நாறடிச்சுட்டு, "தயவு செய்து இந்தமாதிரி பண்ணறவங்க கவனிங்கன்னு" சொன்னா.. அதையும் உப்புமா பதிவுன்னு சொல்லிட்டு கடைசியா பச்சை வெளைக்க அணைச்சவுடனே "நீ விளக்கை அணைக்கறதுக்கு என்னா அளவுகோல் வச்சி இப்படி புடுங்குன?" அப்படின்னு திடீர்னு அளவுகோல் மேல கரிசனம் காட்டி அறிக்கை விடறது

6. எழுதுன அத்தனையும் மத்தவங்க பதிவுகளையே போட்டுத்தாக்கிட்டு, கடைசியா சொந்தமா ஒரே ஒரு பதிவை போடறபோது பச்ச பல்பு ஃபியூசு போனது தெரிஞ்சு மண்டை காய்ஞ்சபடி ஓய்ஞ்சுபோறது

7. "எதிர்மறை கருத்துக்களே இருக்க கூடாதா? அப்படின்னா இது என்ன எழுத்து சுதந்திரம்?" கேள்வி கேக்கற அதே நேரத்துல "அவங்க எடம்னு தெரிஞ்சு தானே வந்தோம்? அவங்க சொல்லறதையும் கொஞ்சம் கேக்கலாமே?" ன்னு யாராவது சொன்னா "ஜால்ராவ நிறுத்து பெருசு.."ன்னு இவ்வளவு நாள் மத்தவங்களுக்கு போட்ட ஜால்ராவ மறந்து சொல்லறது.

8. குஷ்பு சுந்தரை இல்லாம தலகாணிய கட்டிப்புடிச்சுட்டு தூங்கறதால தமிழ் பெண்களின் கற்புக்கு ஆபத்தா? திருமா கனடவுல வேலங்குச்சிவச்சி ஏன் பல்லு வெளக்கலை? புருசன் பொண்டாட்டி சண்டையோட குடும்பம் நடத்தறவங்க எல்லாம் எப்படி ஒரு விபச்சாரி எழுதுன புத்தகத்தை வச்சி குடும்பம் நடத்த பழகிக்கனும்? இணையத்துல செருப்பால அடிக்கறது எப்படி? ன்னு பலதரப்பட்ட இம்சைகளையும், கூச்சல்களையும் கேட்டுக்கேட்டு நொந்துபோய் "சரி, நம்ப வேலையையாவது நாம பார்ப்பம்"னு ஒதுங்கிப்போறவங்களைப்பார்த்து கருத்துச்சொல்லாத கோயிஞ்ச்சாமிகள்னு சொல்லறது

9. சாவுச்சேதிகளை கூட விடாம பத்தி பத்தியா அங்கதம் பண்ணிட்டு, அங்கதம் பத்தி விளக்கமா வகுப்பும் எடுத்துட்டு "கொடுக்கற தானியத்துல ரெண்டு கொறச்சிக்கங்க.. "ன்னு சொன்னா "அதெப்படி நிர்வாகியா இருந்துக்கிட்டு நீ அங்கதமா எழுதலாம்? இப்படி சொல்லறதுக்கு எவ்வளவு கொழுப்பு உனக்கு?"ன்னு கேக்கறது.

10. இணையதளம்கறது இந்த உலகத்துக்கே வாசல்கறதை மறந்துட்டு எழுதற எழுத்துமேல நம்பிக்கை வைக்காம தமிழ்மணம் மட்டும்தான் தமிழு இலக்கியத்துக்கே வாசல்னு நம்பறது. "இருக்கறவனுக்கு ஒரு எடம்.. இல்லாதவனுக்கு இந்த ஒலகமே மடம்"னு போய் அடுத்த வேலையை பார்க்காம அதையே புடிச்சுகிட்டு இந்த மாதிரி பதிவு போட்டு தொங்கறது.

இது போதுமா? இல்லை இன்னும் கோஞ்சம் சொல்லவா?? "

============

கடைசி பக்கத்தில் தாரள மார்புகளை காட்டும் நடிகையின் படத்தையும், முதல் பக்கத்தில் நாலு பெண்கள் ஒரு டீக்கடையில் சிங்கிள் சாயாவும் ஒரு வடையும் தின்னும் படத்தை அரை பக்கத்துக்கு போட்டு "சீர்குலையும் தமிழ்க்குடும்பங்கள்" னு கலாச்சார அதிர்ச்சி கட்டுரை வெளிவந்த தமிழ்முரசின் 7ம் பக்கத்து விளம்பரத்துக்கு அடியில் ஒரு செய்தி...

"கருத்துச்சுதந்திரம் பற்றி கருத்துச்சொல்லிய அண்ணாசாமியின் கை உடைப்பு! அப்பாவி கைது!!"

நான் பட்டாம்பூச்சிகளை ரசிப்பதில்லை!

பேசுவதே புரியும் பொழுது
முகத்திலிருக்கும் இரு பட்டாம்பூச்சிகளுக்கு
ஏனிந்த விளக்கவுரை வேலையென
கேட்டபோது மனசிலொரு கிறுகிறு

விடுமுறையில் தூதாக
பட்டாம்பூச்சிகள் வீடுவரைவருமா
எனக்கேட்டு அனுப்பிய
பட்டாம்பூச்சி வாழ்த்துஅட்டை
புடவைகளுக்கடியில் பத்திரமாய்

என்னைவிட மாநிறமா
எனக்கையோடு கையொற்றி
முதன்முதலில் தொட்டபொழுது
முன்உணராத பட்டாம்பூச்சிகள்
என் அடிவயிற்றில்

பிறந்தநாள் பரிசென
நீ பிடித்துவந்து
நாம் பறக்கவிட்ட
விரல்நுனிக்கு வர்ணம்கொடுத்த
நீலம்தெளித்த பட்டாம்பூச்சி

பட்டாம்பூச்சிகளும் இப்படித்தான்
கலவிக்கொண்டே பறக்குமென
நீ சொன்னதை உணர்ந்ததினம்
நம் கலவியின் உச்சகணம்

சிலநாட்களே வாழ்ந்துமடியும்
பட்டாம்பூச்சிகளுக்குள்
பிரிவுத்துயர் இல்லையென
விட்டுச்சென்ற கசந்த
அந்த கடைசி முத்தம்

மன்னிக்கவும்,
நான் இப்பொழுது
பட்டாம்பூச்சிகளை ரசிப்பதில்லை

எதுவரை...

தனித்திருக்கிறேன்
விழித்தும் தானிருக்கிறேன்
பசித்தும்கூட இருக்கிறேன்

நட்பென்ற உறவினை
காதலெனும் உணர்வுகளால்
அடித்தெழுத இயலவில்லையென
சொல்லிச் சென்றவள் நீ

உன் உறவுகளுக்கு நீ நேர்மையாயிருக்க
என் உணர்வுகளுக்கு நான்

தனித்திருக்கிறேன்!

துருப்பிடிக்கற உடம்பு

ஒரு நாளைக்கு 10மணிநேரம் நாங்க உழைக்கற கடின உழைப்பை(!?) பாராட்டி ஊக்குவிக்கற(ம்ம்ம்.. இந்த பொழப்புக்கு ஊக்கு விக்கறதே மேல்..) வகையிலும் மனசுக்கும் உடலுக்கும் ஒரு புத்துணர்ச்சி அளிக்கனும்கற நல்லெண்ண அடிப்படையிலும் எங்க ஆபீசுல எங்களையெல்லாம் ஒருநாள் இன்பச்சுற்றுலாவுக்கு கூட்டிக்கிட்டு போனாங்க போனவாரம்! ஒரே தமாசுதான் போங்க அன்னைக்கு முழுசும்! வருசம் முழுசும் ஒரே எடத்துல ஆடாம அசங்காம ஒக்கார்ந்து பென்ச்சு தேச்சிட்டு அது எப்படி ஒரே நாள்ள ஒடம்பும் மனசும் சீரான நெலைக்கு வரும்னு யாரும் கோயிஞ்சாமித்தனமா(அப்பாடா! நாமளும் சொல்லியாச்சு..! ) கேக்கப்படாது! HR ஏதாவது குடுத்தா அனுபவிக்கனும். ஆராய்ஞ்சா அப்பறம் வருத்தமாயிரும்! :)

நியாயமா பார்க்கப்போனா நாம இங்க தமிழ்மணத்துல ஆபீசு நேரத்துல கொட்டற உழைப்புக்கு காசி அண்ணன்தான் நம்பளை இப்படி எங்கயாச்சும் கூட்டிக்கிட்டுபோகனும். நாம அத்தனைபேரும் ஒன்னுசேர்ந்தா சார் தாங்குவாரான்னு தெரியலை... சரி பொழச்சுப்போறார் விடுங்க. ஆரம்பத்துல சென்னை ECRதான் இதுக்கெல்லாம் சரியான இடம். இங்க பெங்களூருல போய் என்னத்த ரிலாக்ஸ் ஆகறது அப்படின்னு ஒரு சங்கடமாத்தான் கெளம்புனேன். எல்லாரும் 4 காருல இப்போதான் காலேஜ் சேர்ந்த பசங்கமாதிரி சத்தமா இங்கிலீசு பாட்டை வச்சிகிட்டு(Freek-out டாமாம்...! ) ஊருக்கு வெளிய இருக்கற அந்த ரிசார்ட்டுக்கு போய் சேர்றவரைக்கும்கூட ஒன்னும் ஒட்டலை. ஆனா போய் இறங்குன ஒடனே குடுத்தாங்க பாருங்க ஒரு வெல்கம் டிரிங்க்கு! அங்க ஆரம்பிச்சது அலப்பரை! சுத்தமான அக்மார்க் பழரசம் அது. அதை ஆளுக்கு ரெண்டு டம்ளரு ஊத்திக்கிட்டு "மாப்ள.. மப்பு ஏறிடிச்சு.. என்ன புடிச்சிக்கடா.."ன்னு அவனவன் வரவேற்பரைல உருண்டுகிட்டு தொணத்த ஆரம்பிக்க, இந்த வானரங்களை இன்னைக்கு முழுசும் எப்படி தாட்டறதுன்னு அங்க இருந்த மேளாலருக்கு உள்ளுக்குள்ள கவலைன்னாலும் மேலால "உங்களை மாதிரி எத்தனை பேர பார்த்திருப்பேன்"னு ஒரு கெத்துலயே லுக்கு உட்டுகிட்டு இருந்தாரு... நாங்களும் இங்க வந்ததே "சிவியரு ரெஸ்ட்டு" எடுக்கத்தான்னு மனசுல நெனச்சிக்கிட்டு களத்துல இறங்கிட்டோம்!

நல்லா 4 ஏக்கரு சைசுல புல்லு வளர்ந்திருந்த இடத்துல கிரிக்கெட் வெளையாடலாம்னு சொன்னாங்களோ இல்லையோ ஸ்டம்பு அடிக்கறதுக்குள்ள டீம் பிரிச்சு டாஸ் போட்டச்சி. டென்னிஸ் பால்ல 3 மேட்ச்சு நடந்தது. பெட்டு மேச்சுதான். வேற என்ன? பீரு தான்! நானெல்லாம் ஒரு காலத்துல அதுல கரைகண்டவங்கறதால சரி சின்னப்பசங்க அனுபவிக்கட்டும்னு விட்டுட்டுட்டேன். (அப்பறம் தொட்டுட்டு வீட்டுக்கு போயிற முடியுமா என்ன!? நானெல்லாம் இந்த விசயத்துல நெம்ப கண்ட்ரோலுங்க.. ஹிஹி) ஒரு மேட்சுக்கு 10 ஓவரு. மூனு மேச்சுலையும் 10 வருசத்துக்கு முன்னாடி இருந்த நம்ப பேட்டிங் திறமை இப்பவும் அப்படியே இருந்ததுங்கறது எனக்கே ஒரு ஆச்சரியமான விசயம்(அதே தாங்க.. க்ளீன் போல்டு ஆவறது..! ) அன்னைக்கு 3, 4, 1 ன்னு மொத்தமா 8 ரன்னு எடுத்ததுல, என் ட்ராக் ரெக்கார்டை பார்த்து வந்த கான்பிடன்டுல உடனே சேப்பலுக்கு போன் போட்டு கங்கூலிக்கும் எனக்குன் ஒரே ரன் ரேட்டுங்கறதை எடுத்துச்சொல்லி காப்டன் பதவியைக்கேக்கலாமான்னு வந்த எண்ணத்தை பசங்கதான் தடுத்து நிறுத்து இந்திய அணியை காப்பாத்துனாங்க..

கிரவுண்டுக்கு பக்கத்துலயே தந்தூரி அடுப்பை வச்சு சிக்கனா சுட்டு தள்ளிக்கிட்டு இருந்தாங்க. நல்ல தோல், கொழுப்பு நீக்கிய சிக்கனை எழும்புகளை எடுத்துட்டு சின்ன சின்ன பீசா வெட்டி லைட்டா எண்ணையும் மஞ்சளும் போட்டு ஒரு அரை மணிநேரம் ஊறவச்சு அப்பறம் மசாலால ஒரு 2 மணி நேரம் புரட்டிப்போட்டு வச்சிருந்து அப்பறம் அதை ஒரு நீள கம்பில ஒவ்வொன்னா சொருகி தந்தூரி அடுப்பல 5 நிமிசம் தணல்ல வச்சி எடுத்தா லைட்டான செந்நிறத்துல வரும். அடடா... பார்த்தாலே பசி தீரும். அதுக்காக விட்டுட முடியுமா என்ன? நாங்களும் ஆளுக்கு அரை கிலோவான்னு உள்ள தள்ளிக்கிட்டே இருந்தோம். ஒரு கட்டத்துல "உங்களுக்கு இங்க லன்ச்சும் உண்டு"ன்னு சிக்கன் சுடறவரு சொல்லற அளவுக்கு ஆகிருச்சு.

சரி தின்ன வரைக்கும் போதும் மதியத்துக்கு கொஞ்சம் வயித்துல இடம் வேணும்னுட்டு கோல்ப் விளையாடற எடத்துக்கு போனோம். ஒரு சின்ன பந்தை ஒரு நீள இரும்புக்கம்பிய வச்சி அடிச்சு தள்ளி ஒரு குழில போடனுமாம்ல! அட.. இது எங்கனயோ கேள்விப்பட்டாப்புல இருக்கேன்னு பார்த்தா.. நம்ப கோலி, கில்லி கான்சப்டு! இது என்ன பிரமாதம்னு டிரை பண்ணதுல ரெண்டுதடவை புல்லு கத்தையா பேந்துகிட்டு பறந்துச்சு. மூணாவது தடவை கையில வச்சிருந்த குச்சி பறந்துபோயிருச்சு. அந்த துக்கிளியூண்டு பந்து என்ன பார்த்து கேவலமா இளிக்கற மாதிரி இருந்தது. போங்கடா நீங்களும் உங்க டுபாக்கூர் ஆட்டமும்னு அதோட விட்டுட்டேன்! எங்க ஆபீசுல எனக்கு அடுத்த லெவல்ல இருந்து கோல்ப் கட்டாய ட்ரெய்னிங் போகனும். ஏன்னா இந்த விளையாட்டு நிதானத்தையும், கவனக்குவிப்பையும், கட்டுப்பாட்டையும், ஆளுமைத்திறத்தையும் சொல்லித்தருதாம்! அதுபோக வெளிநாட்டு க்ளையண்டுககூட நெருங்கிப்பழக இது ஒரு வாய்ப்பை ஏற்படுத்துமாம்!! அட போங்கப்பு! ஒரு நாளைக்கு அவங்கெல்லாம் இங்க வந்து இதே காரணத்துக்காக கில்லி தாண்டலு வெளையாடற காலம் வராமலா போயிரும்னு நினைச்சுக்கிட்டேன்!

கோல்ப்புல கிடைச்ச பல்ப்புல மத்தியான சோத்தை விட்டுறக்கூடாதுன்னு ஆற அமற இருந்த எல்லா ஐட்டங்க மேலயும் உருண்டு பொறண்டு கடைசியா நம்ப தேவாமிர்தமான தயிர்சாசத்துல முடிச்சு ஒரு கால் கிலோ ஐஸ்கிரீமோட ஒக்காரும்போதுதான் அடுத்து டென்னீசு வெளையாடலாம்னு பசங்க கூப்புட்டாங்க! சரி அதை மட்டும் ஏன் விட்டுவைக்கனும்னு அங்கயும் போயாச்சு! சும்மா பந்தை முன்னாடியும் பின்னாடியும் அடிக்கறதுதான.. நாம பார்க்காத டென்னிஸ் பாலா?! அப்படின்னு நினைச்சா.. நினைப்புல சுத்தமா மண்ணு! ஓடி ஓடி பந்து பொறுக்கறதுலயே பாதிநேரம் ஓடிப்போச்சு! ஒழுங்கா சர்வீசு போடறதுக்கே அரை மணி நேரம்! அதுக்கு அப்பறம் கேம் கொஞ்சம் பிடிபட்ட மாதிரி இருந்தது. ரொம்பக்க்க்க்க்க்கேவலமா 2 மணி நேரம் ஆடி ஒரு செட்டு முடிச்சோம். அதுலயும் நாங்கதான் ஜெயிச்சோம்னு வச்சிக்கங்க. இந்த டென்னீசு கேவலத்தை மட்டும் படமா போட்டிருக்கேன்! இந்த நிக்கற ஸ்டைலை வச்சே சொல்லுங்க? நான் ஒரு ஃப்ரொபசனல் ப்ளேயரு மாதிரி இல்லை?? இது போதாதா என்ன? நான் சானியா கூட மிக்சட் டபுள்ஸ் ஆடறதுக்கு?! (கனவுலதாங்க... ஹிஹி..) அந்த காலத்துல ஸ்டெப்பிகிராப்பு மேல ஒரு தலைக்காதலா அஞ்சாரு வருசம் நூலு விட்டும் ஒன்னும் வேலைக்காகல! இத்தனை வருசத்துல நம்ப ஹேர்ஸ்டைலு அகாசி மாதிரி ஆனதுதான் மிச்சம்!! சரி... நம்ம அம்மணி அச்சு அசலா நம்மள மாதிரி இருக்கற ஒரு ஆளைத்தான் கல்யாணம் கட்டியிருக்குங்கற ஒரே ஒரு திருப்திதான் அந்த காதல் கதைல எனக்கு மிஞ்சுன எச்சம்!!

இதுக்கே நாலு மணி ஆகிடிச்சுங்க. இதுக்கு அப்பறம்தான் நீச்சலு! அங்க நாளு வெள்ளைக்கார ஜோடிங்க நீச்சல்குளத்துக்கு பக்கத்துல நீள பென்ச்சுல படுத்துக்கிட்டு எந்த சரக்கையோ அடிக்கடி உறிஞ்சிக்கிட்டு அப்பப்ப போய் ஒடம்ப நனைச்சுக்கிட்டு வந்துக்கிட்டு இருந்தாங்க. நமக்கு இதெல்லாம் ஆகுமா? நாமெல்லாம் சொரபுட்டை(சுரைக்காயை நல்லா 2 மாசம் வெயிலுல காயவச்சி எடுத்தா உள்ள காத்தை தவிர ஒன்னும் இல்லாம ஆயிரும். அதை ஒரு கயித்துல சுத்து முதுகோட கட்டிக்கிட்டா கிணத்துல ஆள முழுக விடாது! )யை முதுகுல கட்டிக்கிட்டு கிணத்துல கடப்பாரை நீச்சலு போட்டு பழகுன ஆளுக! அளுங்காம குளுங்காம பதவிசா குறுக்கையும் நெடுக்கையும் நீஞ்ச்சறதுக்கு பேரு நீச்சலா? நீச்சல்குளத்துக்கு போறதே குளிக்கத்தான்! ஆனா அதுக்கு முன்னாடி வெளீல குளிக்கனுமாம்! சரின்னு லைட்டா ஒடம்ப நனைச்சுட்டு ஓடிப்போய் தடால் தடால் குதிச்சதுல ஒரு வெள்ளைக்கார ஜோடி கடுப்பாகி எழுந்திருச்சு அந்தப்பக்கம் போயிருச்சு. அப்பவும் அந்த வெள்ளைகார பொண்னு எங்களைப்பார்த்து "You.. crazy guys.." னு ஒரு சினேகமா சிரிப்போடதான் போச்சு! நெட்டுக்குத்தல் டைவு, ரெவர்சு டைவு, கையைக்கால இறுக்கமா கட்டிக்கிட்டு பொதேர்னு விழுகற அணுகுண்டுன்னு அனைத்துவகை கொரங்கு சேஷ்டைகளையும் 2 மணி நேரம் பண்ணதுல அங்கன ஒரே களீபரம்! ரொம்ப நேரம் யாரு தண்ணிக்குள்ள மூச்சுப்புடிக்கறதுங்கற வெளையாட்டுலயும் நாந்தான் ஜெயிச்சேன்! என்னா நான் தம்ம நிறுத்தி 3 வருசம் ஆகுதுல்ல! அன்புமணி சொல்லியெல்லாம் இல்லைங்க! எல்லாம் என் அன்புமனைவி சொல்லித்தான்! :) ( நம்ப ஆளு இப்பெல்லாம் வலைப்பக்கம் அடிக்கடி வர்றாங்கன்ற உறுதிப்படுத்தப்படாத வதந்தியை அடுத்து அடிக்கடி இப்படியெல்லாம் எழுதவேண்டியிருக்குங்க...)

நெஜமாவே அன்னைக்கு ரொம்ப உற்சாகமா இருந்துச்சுங்க! HR பண்ணறதுலயும் ஒரு விசயம் இருக்கு போல. என்ன? அதுக்கு அடுத்த ரெண்டு நாளு ஒடம்பை இப்படி அப்படி அசைக்கமுடியலை! அங்கங்க புடிச்சுக்கிட்டு ஒரே வலி! இந்த IT வாழ்க்கைல ஓடியாடி ஏதாவது செய்யாம ஒடம்ப இப்படியே வச்சிருந்தா சீக்கிரம் துருப்பிடிச்சுரும்னு(அப்பாடா.. தலைப்பைப் பிடிச்சாச்சு...!) தோணுது. இனியாவது ஏதாவது உடற்பயிற்சிய கட்டாயமா தெனமும் செய்யனும்கற ஒரு உறுதிய மனசுக்குள்ள எடுத்துட்டு அதை இதுவரை நான் முடிவெடுத்து நிறைவேற்றாத மத்த 184 உறுதிகளோட சேர்த்துக்கிட்டேன்!

இருவகை இந்தியா

நினைவு தெரிந்த நாளில் இருந்து எனக்கு தெரிந்த இந்தியா என்றால் அது கீழே உள்ளது தான். எந்த நாட்டிற்க்கும் இல்லாத அமைப்பாய் ஒரு அன்னையின் உருவகமாக இரு கைகளையும் நீட்டி வாரியணைக்க அழைக்கும் படியாய் இருக்கும்.

ஒவ்வொரு நாட்டும் ஒவ்வொரு இந்தியா இப்போது. அன்னாட்டுக்கும் இந்தியாவுக்கும் உள்ள அரசியல் உறவுகளைப்பொறுத்து!

ஒரு நாட்டின் அதிகாரப்பூர்வ வரைபடத்தையே மற்றநாடுகள் பயன்படுத்தவேண்டும் என்ற வரையரைகள், சட்டதிட்டங்கள் ஏதாவது உள்ளதா?

ம்... என்னவாயிருந்தாலும் தலையில்லாத தாயைப்பார்க்க கொஞ்சம் வருத்தமாகத்தான் இருக்கிறது!

தப்புன்னா திருத்திக்கனும்...

இத்தனைநாள் எழுதற பதிவுகளுக்கு வண்ணமா நல்ல நல்ல படங்களை கூகுளில் இருந்து உருவிப்போட்டபோது ஒன்னும் தெரியலை! ஆனா நேத்து ஆபீசுல Intelectual Property பத்தி ஒரு கூட்டத்துக்குபோன பிறகுதான் செய்யற தவறு புரிஞ்சது.


அதனால இனிமேல் பதிவுகளோட போடற படங்களுடன் நன்றி (அ) source எனப்போட்டு கூட சுட்டியைக்கொடுக்கறதுதான் சரியான வழின்னு தெரியுது. இதுக்கும் மேல ஏதாவது விசயம் இருந்தா தெரிஞ்சவங்க சொல்லுங்க. திருத்திக்கலாம்!


மன்னிக்கத் தெரிஞ்சவன் மனுசன்...
மன்னிப்பு கேக்கத்தெரிஞ்சவன் அதைவிட பெரிய மனுசன்... அதுனாலதான்... ஹிஹி...


அது சரி.. இந்த படம் எப்படி இருக்கு?


(Picture Source: www.msgr.ca/msgr-humour/penance%2011.htm)